Ντενίζ Ελευθερίου, η σχεδιάστρια
Οι σχεδιαστές μόδας ίσως δεν θα ήταν οι πρώτοι τους οποίους θα σκεφτόταν κάποιος ως καταναλωτές ρετσίνας… Και πράγματι: η εμπειρία δείχνει ότι υπάρχει πολλή δουλειά που χρειάζεται να γίνει μεταξύ κάποιων από τους δυνάμει καταναλωτές τού συγκεκριμένου, ελληνικού κρασιού – η διάθεση να το καλοδεχτούν, ωστόσο, υπάρχει και είναι ομολογημένη.
Κάποιοι από τους έλληνες οινοποιούς μπορούν να κάνουν θαύματα – προσωπικά, θα δοκίμαζα με χαρά ό,τι καινούργιο θα είχαν να προτείνουν.
Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΥ.
Ορισμένοι ίσως θεωρούσαν ότι μια σχεδιάστρια μόδας δεν θα ήταν το πρώτο πρόσωπο που θα ερχόταν στο μυαλό κάποιου, όταν η συζήτηση κατέληγε στη ρετσίνα. Πιθανώς θα είχαν δίκιο – βλέπετε, το «αμαρτωλό» παρελθόν τής ρετσίνας (μακριά από τα νέας γενιάς κρασιά αυτής της κατηγορίας, που αλλάζουν πίστα λόγω του τρόπου παραγωγής τους, αλλά και χάρη στο μεράκι με το οποίο τα φτιάχνουν οι νεότεροι οινοποιοί) και το κακό μάρκετινγκ του προϊόντος μέχρι σήμερα φέρουν ευθύνη για την αρνητική εικόνα που σχημάτισε μερίδα τού καταναλωτικού κοινού. Κι όμως: ακόμη και μια σχεδιάστρια μπορεί να έχει κάποια εμπειρία από ρετσίνα – ακόμη κι αν αυτή είναι μια εμπειρία παντελώς αναπάντεχη, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της καταξιωμένης θεσσαλονικιάς σχεδιάστριας Ντενίζ Ελευθερίου.
«Η αλήθεια είναι ότι η ρετσίνα δεν είναι παρούσα στην καθημερινότητά μου» ομολογεί η ίδια. «Είναι ένα κρασί που, δυστυχώς, έχει περάσει στο υποσυνείδητο –και το δικό μου, αλλά πιστεύω και σημαντικής μερίδας τού κόσμου– ως ‘χαμηλής ποιότητας’. Το γεγονός, δε, ότι τα ελληνικά κρασιά έχουν ανεβεί πολύ ψηλά στις γευστικές προσδοκίες μου με έχει κάνει να ξεχάσω την απλή και ταπεινή ρετσίνα, που δεν επιδεικνύει τα ίδια σημάδια εξέλιξης…».
Κι όμως: το αναπάντεχο κρύβεται εκεί όπου το περιμένεις λιγότερο: «Μια συγκεκριμένη ρετσίνα, τη ‘Μαλαματίνα’, την έχω συνδυάσει με τον παππού μου, ο οποίος ήταν ζωγράφος, ζούσε στην Αλεξανδρούπολη και ήταν εκείνος που σχεδίασε το γνωστό ανθρωπάκι με το κλειδί στην ετικέτα της» αποκαλύπτει η γνωστή σχεδιάστρια. «Αυτό που θυμάμαι, επίσης, από τα παιδικά μου χρόνια είναι ότι ελάχιστη ποσότητα ρετσίνας μέσα σε ένα ποτήρι Coca Cola ήταν το μόνο επιτρεπόμενο για εμένα ποτό στα γιορτινά τραπέζια. Χαράς Ευαγγέλια, βέβαια, επειδή ένιωθα ότι έκανα κάτι πέραν του συνηθισμένου… Ίσως να ήταν και το πρώτο ποτό που με έκανε να καταλάβω πόσο ωραίος συνδυασμός είναι το φαγητό με το κρασί».
ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ.
Τι θα χρειαζόταν, για να δοκιμάσει τη ρετσίνα κάποιος που έχει λανθασμένη εικόνα για το συγκεκριμένο κρασί; Πώς θα έπρεπε να αποδείξει την αξία της και τον ελληνοπρεπή χαρακτήρα της;
«Η ρετσίνα θα μπορούσε ίσως και να αποτελεί ένα πολύ εκλεκτό ποτό, με πολλές εφαρμογές, ακόμη και σε κοκτέιλ» τονίζει η Ντενίζ Ελευθερίου. «Δυστυχώς, γνωρίζω ελάχιστα για τις προσπάθειες ελλήνων οινοποιών να την αναδείξουν και να την ανεβάσουν σε ποιότητα… Συμφωνώ ωστόσο ότι ο συνδυασμός τού αμπελιού με το ρετσίνι τού πεύκου είναι εξαιρετικός ως ιδέα, ευρηματικότατος και ελληνικότατος. Έχοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στις ικανότητες των ελλήνων οινοποιών, πιστεύω ότι κάποιοι εξ αυτών μπορούν να κάνουν πραγματικά θαύματα – προσωπικά, ως άνθρωπος που αγαπάει το κρασί, θα δοκίμαζα με χαρά ό,τι καινούργιο θα είχαν να προτείνουν».
Ένα κρασί που θα «επανεφευρισκόταν» – αλλά απευθυνόμενο σε ποιο κοινό; Στον τομέα αυτόν, αν κρίνουμε από την απάντηση της θεσσαλονικιάς σχεδιάστριας, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά που χρειάζεται να γίνει: «Στα δικά μου μάτια, το κοινό τής ρετσίνας θα συνδύαζε την εργατική τάξη με τους φοιτητές περασμένων δεκαετιών. Δεν πιστεύω ότι οι σημερινοί φοιτητές πίνουν ρετσίνα – μάλλον τη θεωρούν ένα ποτό για μεγαλύτερες ηλικίες» εκτιμά.
ΟΙΝΟΣ, Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ.
«Πιστεύω ότι το κρασί, εν γένει, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις τής ζωής μας» καταλήγει η Ντενίζ Ελευθερίου. «Συνοδεύει σχεδόν όλες τις στιγμές μας – τις χαρούμενες, για να προσθέσει ευθυμία, αλλά και τις δύσκολες, για χαλάρωση και ίσως για να δώσει λίγη χαρά και παρηγοριά. Για εμένα, το κρασί, η καλή παρέα με φίλους και το ωραίο φαγητό είναι μία από τις απολαύσεις τής ζωής – προσωπικά, επιδιώκω αρκετά συχνά τέτοιου είδους συνευρέσεις. Θα ευχόμουν μόνο να είχε μικρότερες συνέπειες ως προς την αύξηση τού βάρους. Νομίζω ότι πραγματικά θα το απολάμβανα πολύ περισσότερο και χωρίς καθόλου τύψεις, αν δεν είχε τις γνωστές συνέπειες…».
Επίλεξε το ενδιαφέρον που θέλεις και ανακάλυψε τη διαδρομή που ταιριάζει σε αυτό:α