Δημήτρης Κοπαράνης, ο δημοσιογράφος
Συναρπαστικές αναμνήσεις από μυστικές συναντήσεις σε κλειστά εστιατόρια υπό το φως των κεριών, με τα παράθυρα καλυμμένα και με τη ρετσίνα να αναδεικνύεται σε ιδανικό pairing τού σούσι.
Ας ορίσουμε τη ‘ρετσίνα’. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία για να διαλέξει κάποιος: μπορείς να πάρεις μια απλή ρετσίνα για το καθημερινό τραπέζι, μια αφρώδη ροζέ για το πασχαλινό τραπέζι, μια παλαιωμένη από Ασύρτικο για ένα λιπαρό ψάρι με χόρτα φρικασέ… Το κρασί έχει σίγουρα ταξικό χαρακτήρα, νιώθω όμως ότι η ρετσίνα τον ξεπερνάει.
Ο «ΜΑΕΣΤΡΟΣ» ΤΟΥ BRANDING.
Σήμερα εργάζεται ως δημοσιογράφος, οι περισσότεροι όμως τον γνώρισαν ως δημιουργό τού μπουγατσάν, ενός θεσσαλονικιώτικου υβριδίου που, συνδυάζοντας έξυπνα (και επιτυχημένα) το all-times favorite κρουασάν με την υπέροχη κρέμα τής γλυκιάς μπουγάτσας, κατάφερε να ταρακουνήσει τα γαστρονομικά ύδατα της χώρας, αποδεικνύοντας ότι η κουζίνα εδώ, στα βόρεια, διατηρεί την ικανότητά της να επανεφευρίσκεται και να εκπλήσσει.

Αυτό που ίσως ελάχιστοι γνωρίζουν για τον Δημήτρη Κοπαράνη (πέραν, ίσως, κάποιων τυχερών που έτυχε να δοκιμάσουν ένα χειμωνιάτικο βράδυ το φημισμένο μπέργκερ του, συνοδεία μίας από τις νέας γενιάς ρετσίνες, που κατάφεραν να βγάλουν τη «ρετσινιά» από το αγαπημένο ελληνικό κρασί) είναι ότι και ο ίδιος είναι ένας ρετσίνα-lover: «H ρετσίνα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου κρασιά, για πολλούς λόγους – κυρίως, φυσικά, για τον ιδιαίτερο γευστικό χαρακτήρα της» εξηγεί. «Τα πρώτα χρόνια τού ίντερνετ, το 2007, διοργάνωνα ‘μυστικές’ γευστικές συναντήσεις σε διάφορα μέρη. Η πρώτη συνάντηση ήταν για τη ρετσίνα. Έγινε σε ένα εστιατόριο που είχε κλείσει, υπό το φως των κεριών. Τα παράθυρα ήταν καλυμμένα. Οι καλεσμένοι παρακολούθησαν μια γευστική δοκιμή από την οινολόγο τού κτήματος και στη συνέχεια σερβίραμε σούσι, που ταιριάζει τέλεια με τη ρετσίνα».
Η προτίμησή του αυτή δεν είναι ούτε τυχαία ούτε αυτόματη – ο γνωστός δημοσιογράφος το έχει ψάξει και έχει άποψη γι’ αυτό: «Η ρετσίνα είναι ένα food meme, με πολλούς συμβολισμούς και ιστορίες» υποστηρίζει. «Τα memes επιβιώνουν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, έτσι κυριαρχούν στον εγκέφαλό μας – γράφω αναλυτικά γι’ αυτό στο βιβλίο μου ‘#foodporn: Το φαγητό στα χρόνια τού Instragram’. Ένα βασικό στοιχείο κάθε επιτυχημένου meme είναι αυτή ακριβώς η πόλωση. Οι παραγωγοί που δουλεύουν με τη ρετσίνα είναι πανέξυπνοι, έχουν ένα προϊόν αναγνωρίσιμο απ’ όλους. Η ρετσίνα είναι κομμάτι τής ζωής».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΕΤΣΙΝΑ-LOVER;
Στο τέλος τής μέρας, ποιος είναι ο φαινότυπος εκείνου που «ψηφίζει» ρετσίνα; Ποιο είναι το κοινωνικό, το μορφωτικό ή το οικονομικό του προφίλ – αν φυσικά μπορεί να προκύψει ένας κανόνας που να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις; Ο γνωστός δημοσιογράφος απαντά: «Ας ορίσουμε τη ‘ρετσίνα’. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία για να διαλέξει κάποιος: μπορείς να πάρεις μια απλή ρετσίνα για το καθημερινό τραπέζι, μια αφρώδη ροζέ για το πασχαλινό τραπέζι, μια παλαιωμένη από ασύρτικο για ένα λιπαρό ψάρι με χόρτα φρικασέ… Το κρασί έχει σίγουρα ταξικό χαρακτήρα, νιώθω όμως ότι η ρετσίνα τον ξεπερνάει».
ΟΙΝΟΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ… ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.
Πρακτικά, τι σημαίνει αυτό για τη ρετσίνα και το κρασί, εν γένει, ως ποτό προτίμησης στην καθημερινότητα καθενός μας; Πόσο ευκολόπιοτο είναι, πόσο μας αφορά και πώς θα μπορούσαμε να το συνδέσουμε ως συνοδό στοιχείο των επιθυμιών, της λαχτάρας και της διάθεσής μας; «Είναι σίγουρα μια απόλαυση που μπορούμε να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας» υποστηρίζει με βεβαιότητα ο Δημήτρης Κοπαράνης. «Το κρασί είναι μια καλή αφορμή και ένα ενδιαφέρον θέμα για κουβέντα σε ένα τραπέζι. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πιω κρασί αγναντεύοντας, αλλά ένα ποτήρι κρασί το μεσημέρι είναι σίγουρα μια πολύ καλή ιδέα».
Επίλεξε το ενδιαφέρον που θέλεις και ανακάλυψε τη διαδρομή που ταιριάζει σε αυτό: